Het Scharrelbosje moet blijven


Geschiedenis

Het bestemmingsplan waarin het bosje wordt bestemd voor woningbouw is vanaf 1993 gedurende 10 jaar tegengehouden door een vereniging uit de wijk (de Vereniging tot Behoud van Karakter van het Willem Dreesplantsoen en Omgeving). De Raad van State heeft in 2003 echter een uitspraak gedaan dat de gemeente in de procedures voorafgaand aan dit bestemmingsplan geen fouten heeft gemaakt, en dat het plan dus van kracht mocht worden. Wel staat in die uitspraak expliciet vermeld dat de bouwhoogte niet meer mag bedragen dan 9 meter goothoogte + 4 meter daarboven, én dat de parkeergelegenheid behorend bij de bewoning (à 1,2 auto’s per appartement) op eigen terrein moet worden gerealiseerd.

Vervolgens is er 5 jaar letterlijk niets gebeurd. De gemeente liet het bosje voor wat het was, de bomen konden groeien en het bosje werd tot een ‘scharrelbosje’ waar de kinderen speelden.

Daarna heeft de gemeente het perceel verkocht aan de Stichting PréWonen voor 1,4 miljoen euro (kadernota 2009). In 2009 heeft het actiecomité voor behoud van het bosje de regionale en landelijke pers gehaald met onder andere een grote manifestatie en veel aandacht voor spelende kinderen. De gemeenteraad heeft in dat jaar een motie aangenomen waarin het college werd opgedragen te zoeken naar alternatieven voor bebouwing van het Scharrelbosje.

Nu in 2013 Pré Wonen opnieuw met bouwplannen komt, blijkt het zoeken naar alternatieven door het college van B&W niet te zijn gebeurd. Een aantal politieke partijen binnen de raad geeft nu aan dat er mogelijk alternatieven zijn elders in de stad, zonder dat daar groen voor moet wijken. Het comité wil dat deze alternatieven serieus worden onderzocht. Ook moet in 2013 het bestemmingsplan opnieuw worden vastgesteld, vele Haarlemse burgers hebben zienswijzen ingediend tegen het voorgestelde plan waar het bosje bebouwd mag worden.